آموزش نگهداری حیوانات

آموزش نگهداری حیوانات

آموزش نگهداری حیوانات
آموزش نگهداری حیوانات

آموزش نگهداری حیوانات

آموزش نگهداری حیوانات

آموزش نگهداری بلدرچین

آموزش نگهداری بلدرچین

برای مشاهده بر روی دکمه ادامه مطلب کلیک کنید 
 


راه های تشخیص جنسیت انواع بلدرچین

تشخیص جنسیت بلدرچین ژاپنی بالغ صنعتی(رایج ترین نژاد بلدرچین در ایران):

پر های سینه ی جنس نر در این نژاد به رنگ کرمی مایل به  سرخ - قهوه ای است.(از زیر گردن تا زیر شکم).

ولی پر های سینه ی جنس ماده از گردن تا اول شکم مانند بقیه ی بدنش خال خال مشکی است.

نشانه ی دوم اینست که بلدر ماده فقط -جیک جیک- می کند اما بلدرچین نر آواز هایی گاهی به صورت دو میزان(بخش) و گاهی هم به صورت تک بخشی می خواند(بخصوص زمانی که او را از دیگر بلدرچین ها جدا کنید برای پیدا کردنشان آواز می خواند)

خواص تخم بلدرچین

- سرشار از امگا3(برای تقویت هوش و حافظه)
2- غنی از آهن / ویتامینهای آ ، ب ، ث / اسیدهای آمینه و میکرو المانها
3- توصیه شده برای دوران بارداری (برای باهوش شدن جنین)

4-مناسب برای سنین رشد کودکان ونوجوانان
5- تنظیم سیکل خواب

6- افزایش مقاومت بدن
7- بدون کلسترول

8- تنظیم سیستم عصبی ، قلبی و گوارشی و درمان بیماری تشنج

9- به علت کراتن خاصی که در آن ذخیره است در درمان بیماری آسم تاثیر معجزه آسایی دارد.
10- استحکام عضلات و استخوان ها
11- افزایش تمایلات جنسی
12- دفع مواد رادیو اکتیو و فلزات سنگین نظیر سرب و جیوه ومواد زائد سرطان زا از ارگانیسم بدن

13- بدلیل حجم کم تخم بلدرچین و میزان بالای پروتئین آن نسبت به تخم مرغ ، برای ورزشکاران بخصوص بدنسازان عزیز نیز توصیه میشود.

14- به دلیل کامل بودن و نداشتن هیچ تاثیر سوئی در شیر خواران به عنوان بهترین مکمل دوران شیردهی استفاده می شود.

15- -تخم بلدر چین حساسیت ایجاد نمی کند

16-ماسک سفیده تخم بلدر چین همراه عسل (برای پوستهای چرب) و زرده با عسل برای( پوستهای خشک) باعث طراوت و شادابی و رفع چین و چروک و لکه های پوست می شود.

                                                                             تخم بلدرچین

تخم های بلدرچین ژاپنی خال های قهوه ای رنگی داشته و اغلب با مواد گچ مانند به رنگ آبی روشن پوشیده شده است. هر بلدرچین ماده تخم هائی با خصوصیات منحصر به فرد خود همچون رنگ یا طرح های روی پوسته تولید می کند. برخی سویه ها نیز تنها تخم های سفید رنگ تولید می کنند. میانگین وزن تخم ها 10 گرم و در حدود 8% از وزن بدن بلدرچین ماده می باشد. وزن جوجه های یک روزه آن 7 – 6 گرم است و رنگ آنها قهوه ای با رگه های زرد رنگ می باشد.
پوسته های تخم بسیار شکننده هستند پس باید در جابجا نمودن آنها دقت فراوانی نمود.  
 

نکات مهم

تنها تخم های تمیز را در دستگاه قرار دهید زیرا که تخم های کثیف منبعی از بیماری و یا آلودگی می باشند. تخم های کثیف بهتر است توسط دستمال کاغذی و یا دیگر ساینده ها تمیز شوند. تخم هائی را که قرار است درون دستگاه جوجه کشی قرار دهیم را هرگز نباید شکست.
تخم ها می بایست بعد از چیده شدن در دستگاه جوجه کشی ضدعفونی شوند اما می توان آنها را 12 ساعت بعد از قرار دادن در درون دستگاه نیز ضدعفونی نمود. تخم های 2 تا 5 روزه ای که در آنها جنین تشکیل شده است را نباید ضدعفونی نمود.
نحوه ضد عفونی به شرح زیر می باشد:
1- از 25 گرم پرمنگنات پتاسیم و 35 میلی لیتر فرمالین (43%) به ازای هر متر مکعب فضای درون دستگاه استفاده نمائید.
2- ابتدا پرمنگنات را در یک ظرف سفالی و یا لعابی ریخته (اندازه ظرف به میزان 10 برابر بزرگتر از حجم مواد مورد استفاده باشد) و سپس فرمالین را اضافه نمائید.
3- در دستگاه هائی که با فشار هوا کار می کنند، در طول عملیات ضدعفونی هواکش ها را بکار انداخته و خروجی ها را ببندید و پس از 20 دقیقه خروجی را باز نمائید.
4- در دستگاه های جوجه کشی با هوای راکد، خروجی ها و درب دستگاه را باز نمائید.
5- در طول ضدعفونی، میزان رطوبت باید بالا بوده و دما باید مابین 20 تا 30 درجه سانتی گراد باشد.

جوجه کشی و جوجه درآوری
طول دوره جوجه کشی برای بلدرچین، 18 – 17 روز می باشد و تفاوت در آن به نوع سویه وشیوه جوجه کشی بستگی دارد. یک جوجه درآوری موفق بستگی به عوامل گوناگونی دارد که از آن جمله می توان به نکات زیر اشاره داشت:
.
1- چگونگی تغذیه پرندگان مولد.
2- مهیا بودن شرایط پرورش و جفت گیری.
3- چگونگی جمع آوری و انبار داری تخم.
4- چگونگی کنترل نمودن دستگاه جوجه کشی.
..
در خصوص چگونگی تنظیم و کنترل دستگاه جوجه کشی بهتر است که به توصیه های کارخانه تولید کننده دستگاه توجه کرد. به طور معمول دو نوع دستگاه در جوجه کشی مورد استفاده قرار می گیرد. یک نوع دستگاه های جوجه کشی با هوای تحت فشار و نوع دیگر دستگاه های با هوای راکد هستند. به طور کلی دستگاه های جوجه کشی با هوای تحت فشار برتر از نوع دیگر هستند اما ماشین های با هوای راکد نیز اگر به خوبی سرویس شوند کارکرد مناسبی خواهند داشت.
برخی از کارخانه ها اقدام به ساخت مدل های اختصاصی برای جوجه کشی بلدرچین می نمایند با اینحال تخم های بلدرچین ژاپنی را می توان در درون دستگاه های جوجه کشی ویژه انواع پرندگان نیز قرار داد اگر چه برای این منظور سینی برخی از ماشین ها باید اصلاح شوند و همچنین تخم ها برای دستگاه ستر باید بر روی سینی های بزرگ تر قرار گیرند.

سودآوری صنعت بلدرچین

به کشتار و بسته بندی لاشه می نمایند و همچنین بهره گیری از اصول نوین علمی جهت تهیه جیره هائی که در عین ارزان تر بودن بهترین بازدهی را در رشد و تولید داشته باشند، متضمن تداوم کار سودآوری بیشتر خواهند بود.
جهت آشنائی بیشتر علاقه مندان با هزینه های مورد نیاز جهت احداث و راه اندازی یک واحد پرورش بلدرچین، سعی شده است تا در جداول زیر هزینه های مربوط به احداث یک واحد پرورش و تولید بلدرچین با لحاظ فارم مولد، گوشتی، جوجه کشی، کشتارگاه، سردخانه و بسته بندی در کمترین ظرفیت اقتصادی و به ظرفیت 1800 قطعه مولد و 150000 قطعه پرنده کشتاری در سال محاسبه گردد تا بدینوسیله اطلاعات بیشتری در زمینه هزینه ها و میزان سودآوری پروژه پیش روی علاقه مندان به سرمایه گذاری در این بخش قرار گیرد.
شایان ذکر است که ارقام ذکر شده در جداول زیر تنها جنبه برآوردی داشته و بر مبنای قیمت های بازار در تاریخ بروز رسانی جداول تهیه شده و بدیهی است که ارائه ارقام دقیقتر مستلزم انجام برآوردهای لازم در زمان اجرای پروژه خواهد بود.

تخم بلدرچین در مقایسه با تخم مرغ، به مراتب ارزش غذایی 

بالاتری دارد.یک تخم بلدرچین هر چند که از لحاظ وزنی حدود یک پنجم وزن تخم مرغ معمولی را دارد، ولی نسبت به آن دارای 5 برابر فسفر، 5/7 برابر آهن، 6 برابر ویتامینB12و  وتیامین B1 و 15 برابر ویتامین B2 ریبوفلاوین می باشداز این رو آن را بمب ویتامین می نامند.

تخم بلدرچین در کشور ژاپن به دلیل غنای بالای امگا 3 و فسفر به  عنوان بخشی از صبحانه کودکان و دانش آموزان محسوب می شود•

قابل توجه افراد بالای 40 سال

جذب ویتامینهای بدن با افزایش سن بسیار کم میشود از این رو مصرف روزانه تخم بلدرچین را به افراد بالای 40 سال، برای بالا بردن مواد معدنی و ویتامینهای بدن و جلوگیری از، کارافتادگی زود رس و پیشگیری ازسرطان توصیه می نماییم. تخم بلدرچین در افراد پیر و مسن موجد قوای از دست رفته جوانی استخواص تخم بلدرچین است.

پرورش جوجه :

دمای آغازین جهت پرورش جوجه بلدرچین در زیر مادر مصنوعی و در بالای سر جوجه ۳۵ درجه سانتیگراد می باشد که این دما هر چهار روز یک بار ۸/۲ – ۵/۲ درجه کاهش می یابد تا به ۲۱ درجه سانتیگراد برسد . معمولا برای هر جوجه ۱۵۰ سانتیمتر مربع فضا تا سن ۳ هفتگی در نظر می گیرند . استفاده از آب شکر ۸ % در ۳ – ۲ روز اول نتیجه خوبی را در بر خواهد داشت . برای جوجه بلدرچین ها تا سن ۳ هفتگی ۲ سانتی متر دانخوری و ۱ سانتی متر آبخوری به ازاء هر قطعه در نظر می گیرند . در دو هفته اول نوررسانی ۲۴ ساعته می باشد که پس از آن تا ۱۲ ساعت کاهش می یابد .

پرورش نیمچه :
معمولا از دو روش برای پرورش بلدرچین استفاده می شود : ۱ – بستر ۲ – باتری که اخیرا مورد استفاده قرار می گیرد که دارای مزایایی همچون تعداد جوجه بیشتر در واحد سطح ، نیروی کار کمتر ، بهداشت بهتر ، سهولت در حذف ، درمان و پیشگیری و استفاده بهتر از سطح می باشد .
دمای مورد نیاز نیمچه ها ۲۸ – ۲۱ درجه سانتیگراد می باشد و از ۱۲ ساعت نور تا سن ۵ هفتگی که بلدرچین ها به قفس های تخمگذاری منتقل می شوند بهره می برند . برای رشد بهتر ، نرها و ماده ها جدا از یکدیگر پرورش داده می شوند . در این سن در بستر به ازاء هر نیمچه ۱۸۰ – ۱۵۰ سانتیمتر مربع بسته به نوع جوجه وفصل در نظر می گیرند . برای هر جوجه ۳ – ۵/۲ سانتیمتر دانخوری و ۲ – ۵/۱ سانتیمتر آبخوری در نظر می گیرند . در صورت استفاده از آبخوری نیپل ، هر نیپل برای ۱۵ پرنده در نظر گرفته می شود .


پرورش بلدرچین مادر :
در حالت تجاری بلدرچین ها در قفس های توری به ظرفیت ۲۰ تا ۳۰ و حتی ۴۰ بلدرچین پرورش داده می شوند . معمولا به ازاء هر بلدرچین ۲۰۰ – ۱۵۰ سانتیمتر مربع فضا در قفس در نظر گرفته می شود . مقدار فضای دانخوری ۳ – ۵/۲ سانتیمتر به ازاء هر قطعه می باشد . مقدار فضای آبخوری معمولا عامل محدود کننده ای در سیستم قفس نیست . قفس ها معمولا تا ۸ ردیف نصب می شوند . سن فروش بلدرچین ها معمولا ۱۸ – ۱۷ هفتگی می باشد .

بیماری ها :
بلدرچین معمولا به بیماری های زیر حساسیت بیشتری دارد :

۱ – مارک : که واکسیناسیون آن در سن ۲۰ روزگی و با تزریق در ناحیه گردن صورت می گیرد .
۲ – نیوکاسل : که واکسیناسیون آن همزمان با مارک به صورت قطره چشمی صورت می گیرد و هر ۳ ماه یک بار به صورت اسپری مصرف می گردد .
۳ – آبله : که واکسن آن در ۸ -۶ هفتگی مصرف می گردد.

از دیگر بیماری هایی که بلدرچین را درگیر می نماید می توان به کوکسیدیوز ، کانی بالیسم ، سالمونلا ، ورم روده ای قرحه ای و برونشیت اشاره کرد .
▪ درصد تلفات بلدرچین در سنین مختلف به قرار زیر می باشد :

۱۰ – ۱ روزگی : ۲ %

۱۰ روزگی تا شروع تخمگذاری ۲%

دوره تخمگذاری (۱۰ ماه ) ۱۵%



تخمگذاری و تولید مثل

به کلی بلدرچینها پرندگانی با میزان تخمگذاری بالا بوده و در هر سال در حدود ۲۶۰ – ۲۵۰ تخم می گذارند که این امر در شرایط طبیعی و بدون نوردهی مصنوعی در ماه های فروردین تا شهریور اتفاق می افتد و در این شرایط تعداد تخمهای گذاشته شده برابر با ۱۰۰ -۵۰ عدد است که با اعمال برنامه های تغذیه ای مناسب و نوردهی مطلوب می تواندتا ۲۷۰ تخم در سال افزایش یابد.

کرچ شدن در بین بلدرچینهای اهلی در حد وسیعی کاهش یافته به گونه ای که این پدیده به ندرت در آنها دیده می شود.

تخم بلدرچین که در حالت طبیعی حدود ۱۰ گرم وزن دارد در حالت صنعتی به ۱۲ گرم افزایش وزن یافته است.

جهت تشکیل گروه های تولید مثلی معمولاٌ به ازا هر ۴-۳ قطعه ماده یک پرنده نر در نظر می گیرند. البته بهترین نتیجه باروری از نسبت ۱ نر به ۱ماده بدست می آید ولی در شرایط صنعتی عملاٌ نسبت ۱ به ۳ اجرا می گردد.

جفتگیری بلدرچین از سن ۶ هفتگی آغاز و در زمان ۴ هفته اول پس از بلوغ درصد باروری به حدود ۱۰۰-۹۰ % بالغ می گردد. این روند د ر۸ ماهگی به ۸۰ % و پس از گذشت ۱۱-۹ ماه به ۷۰-۶۰% می رسد.
پس از هر بار جفتگیری، بلدرچینهای ماده به مدت ۶-۵ روز و گاهی حتی تا ۱۲-۱۰ روز تخم بارور می گذارند.

نگهداری تخمها در انبارهائی با درجه حرارت ۱۵-۱۳ درجه سانتیگراد و رطوبتی در حدود ۶۰-۵۰% و به مدت ۸ روز انجام می گیرد. البته بایستی توجه داشت که نگهداری طولانی مدت تخمها تاثیر منفی بر قابلیت جوجه درآوری آنها خواهد داشت. همچنین پیش از انبار کردن تخمها باید آنها را بوسیله گاز فرمالدئید یا اشعه ماورا بنفش ضدعفونی نمود.

قدرت جوجه درآوری تخمهای بارور بین ۸۰-۷۰% و یا به عبارتی معادل ۷۰-۵۰% تخمهای گذاشته شده خواهدبود که البته این امر بستگی بسیار زیادی به سن پرندگان خصوصاٌ پرنده ماده، شرایط فنی و بهداشتی جوجه کشی، تغذیه و مواردی از این قبیل خواهد داشت.

دوره جوجه کشی بلدرچین به طور متوسط در حدود ۱۷ روز به طول می انجامد ولی اگر جنین رشد اولیه داشته باشد این زمان به ۱۵ روز تقلیل خواهد یافت.

حرارت داخلی در انکوباتور باید در حدود ۳۷/۸ درجه سانتیگراد و رطوبت در حدود ۶۵-۶۰ % و در هچر دما ۳۷/۵ – ۳۷/۳ و رطوبت حدود ۹۰-۸۰% تنظیم گردد ضمن اینکه چرخش تخمها نیز هر ۳- ۱ ساعت یکبار انجام می گیرد.

مکان تشخیص نطفه داری در تخمهای لکه دار و سفید متفاوت است به گونه ای که در تخمهای لکه دار امکان تشخیص رشد جنینی از روز هشتم و در تخمهای سفید در روز دوم و سوم میسر است.
جوجه های بدست آمده در حدود ۸-۷ گرم وزن دارند که البته وزن اولیه تخم نیز در این میان بسیار موثر خواهد بود.

تلفات جنینی در هنگام جوجه کشی بیشتر در ۳ روز اول انکوباسیون و یا در مدت کوتاهی پیش از تفریخ پیش می آید که این امر بستگی زیادی به تلاقی خویشاوندی، سن بالای والدین و نیز مدت طولانی انبارداری و همچنین صدمه دیدگی پوسته تخم دارد.

برنامه نوری

اعمال یک برنامه نوردهی دقیق و مناسب برای بلدچینها امری بسیار ضروری و مهم می باشد. به طور کلی بهتر است شدت نور در شروع رشد در حدود ۷۰-۶۰ lux در نظر گرفته شده و در هفته سوم به ۱۰ lux برسد و مدت روشنائی اعمال شده نیز حداقل ۱۸-۱۶ ساعت باشد.

شایان ذکر است که طبق برخی مطالعات انجام یافته گروهی از پرورش دهندگان زمان ۲۳ نوردهی را اعمال می نمایند و حتی در برخی مزارع صنعتی ایتالیا از برنامه ۲۴ نوردهی استفاده می گردد.

بایستی در نظر داشت که در هر حالت جهت دستیابی به حداکثر میزان تخم، اعمال ۱۸ -۱۶ ساعت روشنائی ضروری می باشد. همچنین جالب است بدانید بر اساس برخی گزارشها اعمال ۲۴ ساعت نوردهی سبب تسریع بلوغ جنسی می گردد در حالیکه ۱۸ -۱۶ ساعت نوردهی سبب تاخیر در بلوغ جنسی خواهد شد.
البته جهت پرورش بلدرچینهائی که تنها به خاطر تولید گوشت پرورش داده می شوند اعمال ۸ ساعت نوردهی با شدت کم نیز کافی خواهد بود.


جمع‌آوری تخم‌های نطفه‌دار

جمع‌آوری تخم‌های نطفه‌دار یک بار حدود ساعت نه شب و بار دیگر صبح روز بعد انجام می‌شود. هنگام جمع‌آوری و حمل تخم‌های نطفه‌دار باید بسیار دقت کرد. زیرا پوسته تخم‌ها بسیار نازک است و به آسانی می‌شکند.

تخم‌ها را باید طوری در شانه‌ای مناسب و تمیز قرارداد که انتهای پهن تخم به طرف بالا باشد تا نطفه به پوسته نچسبد. تخم‌هایی که برای جوجه‌کشی در نظر گرفته می‌شوند باید تمیز باشند. همچنین دارای شکل طبیعی، اندازه متوسط و پوسته خوب باشند.


نگهداری تخم‌های‌ نطفه‌دار

تخم‌های مخصوص جوجه‌کشی را نباید به مدت طولانی نگهداری کرد. بیشترین زمان ممکن برای نگهداری تخم‌ها ۵ تا ۷ روز است. در این مدت هم باید در دما و رطوبت مناسب در سردخانه نگهداری شوند. اگر تخم‌ها بیشتر از یک هفته خارج از دستگاه جوجه‌کشی نگهداری شوند، توانایی جوجه‌کشی به سرعت کم می‌شود.
در تمام مدت نگهداری تخم‌ها، باید آنها را طوری قرارداد که انتهای پهن آن به سمت بالا باشد. دمای مناسب برای نگهداری تخم‌ها در سردخانه دوازده و نیم تا پانزده و نیم درجه سانتیگراد است. همچنین رطوبت مناسب باید هفتاد و پنج تا هشتاد درصد باشد. اگر رطوبت کمتر از این مقدار باشد، رطوبت موجود در تخم بخار می‌شود. اگر هم رطوبت بیشتر از این مقدار باشد، احتمال آلودگی تخم‌ها به وسیله قارچ زیاد می‌شود.


آماده سازی تخم‌های نطفه‌دار

برای انتقال دادن تخم‌ها از سردخانه به درون دستگاه جوجه‌کشی ابتدا باید آنها را به مدت شش ساعت در دمای معمولی نگهداری کرد. سپس تخمها را درون دستگاه جوجه‌کشی قرار داد. اگر تخم‌ها را پس از بیرون آوردن از سردخانه فوراً در دستگاه جوجه‌کشی قرار بدهیم، روی پوسته تخم‌ها قطره‌های آب جمع می‌شود. یعنی تخم‌ها عرق می‌کنند. برای جلوگیری از عرق کردن تخم‌ها باید پوسته تخم کم‌کم در دمای معمولی گرم شود.

به علاوه، قبل از انتقال تخم‌ها به دستگاه جوجه‌کشی باید تخم‌هایی که دارای شکل و اندازه مناسب نیستند، کنار گذاشت. تخم‌های کثیف را باید با کاغذ سمباده یا یک پارچه پشمی زبر تمیز کرد. کار ضدعفونی تخم‌ها به وسیله گاز فرمالدئید انجام می‌شود. این گاز از واکنش بین پرمنگنات پتاسیم و فرمالین به وجود می‌آید.


انتقال به دستگاه جوجه‌کشی

طول دوره جوجه‌کشی برای بلدرچین ۱۷ تا ۱۸ روز می‌باشد. تخم‌ها از روز اول تا روز چهاردهم در دستگاه ستر قرار می‌گیرند. از روز پانزدهم تا روز هجدهم نیز در دستگاه هچر قرار داده می‌شوند. درجه حرارت دستگاه جوجه‌کشی بین ۳۷/۲ تا ۳۷/۷ درجه سانتیگراد تنظیم می‌شود. رطوبت دستگاه نیز باید ۵۸ تا ۶۰ درصد باشد.

در چهارده روز اول، تخم‌های هر دستگاه ستر باید روزی سه تا هشت بار چرخانده شوند. با این کار، از چسبیدن جنین به پوسته جلوگیری می‌شود. اما در دستگاه هچر عمل چرخاندن انجام نمی‌شود تا جنین در محل مناسب برای خارج شدن از پوسته قرار بگیرد.

باید توجه داشت که واردکردن هوای تازه در دستگاه جوجه‌کشی برای سلامت جنین‌های درون تخم‌ها بسیار مهم است.


درجه حرارت مورد نیاز

بلدرچینها در روزهای نخستین عمر به دمای حدود ۳۵ درجه سانتیگراد نیاز دارند که این دما باید به کمک منابع حرارتی مناسب تامین گردد. در سن ۷- ۶ هفتگی ۲۴- ۲۲ درجه دما مورد نیاز می باشد.
البته بسته به شرایط محیط پرورش می توان پرندگان را در حرارت ۳۶- ۳۵ درجه سانتیگراد نگهداری و به تدریج در عرض ۳ هفته به دمای ۲۴ درجه سانتیگراد پائین آورد.

نظرات 1 + ارسال نظر
یاسین پنج‌شنبه 22 آبان 1393 ساعت 18:22

مطالب خوبی یاد گرفتم ممنون

امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.